Oratio me istius philosophi non offendit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Duo Reges: constructio interrete. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Sed videbimus.: Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Bork: Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Sullae consulatum?: Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Est, ut dicis, inquit;: Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem.

Tuum credibile?
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Hoc tu nunc in illo probas. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a
philosophis ratione quadam distinguitur.

Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen
nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat.

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.
Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Zenonem roges; Id enim natura desiderat. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.