Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis Aristidem non mortuum diligit? Sed haec omittamus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt
in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa
moveor exhedra.

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Cur, nisi quod turpis oratio est? Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Videsne quam sit magna dissensio?

Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
Ut aliquid scire se gaudeant?
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Simus igitur contenti his.: Eadem nunc mea adversum te oratio est.
Bork: Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.
Quod vestri non item.: Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus?

Quae cum dixissem, magis ut illum provocarem quam ut ipse loquerer, tum Triarius leniter arridens: Tu quidem, inquit, totum Epicurum paene e philosophorum choro sustulisti.

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?
Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.