Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Immo alio genere; Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
Si quae forte-possumus.
Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Suo genere perveniant ad extremum; Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Ego vero isti, inquam, permitto. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?

Bork

Nec enim ille respirat, ante quam emersit, et catuli aeque
caeci, prius quam dispexerunt, ac si ita futuri semper
essent.

Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Tum mihi Piso: Quid ergo?

Bork: Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Bork: Beatus sibi videtur esse moriens.
Bork: Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est;
Bork: Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Recte, inquit, intellegis.: Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;
Eam stabilem appellas.: Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

Ex quo intellegitur idem illud, solum bonum esse, quod honestum sit, idque esse beate vivere: honeste, id est cum virtute, vivere.