Non semper, inquam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sed haec omittamus; Duo Reges: constructio interrete. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.

Bork

Bork: Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Bork: At iam decimum annum in spelunca iacet.
Bork: Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Non autem hoc: igitur ne illud quidem. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Sed haec nihil sane ad rem;
Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
Hoc sic expositum dissimile est superiori.

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.
Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.

Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Sit enim idem caecus, debilis. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Haeret in salebra.

Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab
Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;