Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Duo Reges: constructio interrete. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Sed quid sentiat, non videtis. In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.

Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.
Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;
Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Quae si a vobis talia dicerentur, qualibus Caius Marius uti poterat, ut expulsus, egens, in palude demersus tropaeorum recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane probarem.

In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Ecce aliud simile dissimile. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Quis hoc dicit?: At hoc in eo M.
Bork: Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Quid adiuvas?: Ne discipulum abducam, times.

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Qui est in parvis malis. Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda.

Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente
vis naturae quasi per caliginem cernitur;

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus
illinc.