Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Duo Reges: constructio interrete. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Negare non possum.

Quae enim cupiditates a natura proficiscuntur, facile explentur sine ulla iniuria, quae autem inanes sunt, iis parendum non est.

Cur iustitia laudatur?

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Cui Tubuli nomen odio non est?

Sit enim idem caecus, debilis. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Neque enim in aliqua parte, sed in perpetuitate temporis
vita beata dici solet, nec appellatur omnino vita, nisi
confecta atque absoluta, nec potest quisquam alias beatus
esse, alias miser;

Nunc agendum est subtilius.

Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Sed nimis multa.

Bork: Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit.
Quo tandem modo?: Alterum autem genus est magnarum verarumque virtutum, quas appellamus voluntarias, ut prudentiam, temperantiam, fortitudinem, iustitiam et reliquas eiusdem generis.