Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Et nemo nimium beatus est; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Tu quidem reddes;: Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
Frater et T.: Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Sedulo, inquam, faciam.: An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Bork: Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Bork: Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.
Bork: Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Quae cum dixissem, magis ut illum provocarem quam ut ipse
loquerer, tum Triarius leniter arridens: Tu quidem, inquit,
totum Epicurum paene e philosophorum choro sustulisti.

Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a
philosophis ratione quadam distinguitur.

Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit.

Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Hic nihil fuit, quod quaereremus. Prioris generis est docilitas, memoria; Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Quis Aristidem non mortuum diligit? Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
Non potes, nisi retexueris illa.
Itaque ab his ordiamur.

Atqui reperiemus asotos primum ita non religiosos, ut edint de patella, deinde ita mortem non timentes, ut illud in ore habeant ex Hymnide: Mihi [redacted] menses satis sunt vitae, septimum Orco spondeo.

Duo Reges: constructio interrete. Si id dicis, vicimus. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Bork Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest.