Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Iam in altera philosophiae parte. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Duo Reges: constructio interrete. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Quid dubitas igitur mutare principia naturae?

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Est autem situm in nobis ut et adversa quasi perpetua oblivione obruamus et secunda iucunde ac suaviter meminerimus.

Ut id aliis narrare gestiant? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Quamquam scripsit artem rhetoricam Cleanthes, Chrysippus etiam, sed sic, ut, si quis obmutescere concupierit, nihil aliud legere debeat.
Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?
Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
[redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.

Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus
viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius
adumbrata opinione laetentur?

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed
quae tueretur.

Scaevolam M.: Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
Bork: Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
Si longus, levis;: Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.
Eam stabilem appellas.: Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Quo modo?: Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Bork: Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.