Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Duo Reges: constructio interrete. Age sane, inquam. At certe gravius. Bork Ille incendat? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam.
Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Praeteritis, inquit, gaudeo. Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Cur haec eadem Democritus? Bonum valitudo: miser morbus. Sedulo, inquam, faciam. Cur, nisi quod turpis oratio est? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Frater et T.: Maximus dolor, inquit, brevis est.
Ita prorsus, inquam;: Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?
Bork: Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Quid de Pythagora?: De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.

Quam ob rem dissentientium inter se reprehensiones non sunt
vituperandae, maledicta, contumeliae, tum iracundiae,
contentiones concertationesque in disputando pertinaces
indignae philosophia mihi videri solent.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Qui mos cum a posterioribus non esset retentus, Arcesilas eum revocavit instituitque ut ii, qui se audire vellent, non de se quaererent, sed ipsi dicerent, quid sentirent;